Als Cuba in 1959 een nieuwe leider krijgt, namelijk Fidel Castro breekt er een nieuwe tijd aan voor Cuba. Amerika had in het begin nogal veel invloed in Cuba maar doordat Fedel Castro aan de macht kwam werd Cuba communistisch. Dit was in de ogen van Amerika verschrikkelijk. Castro pakte alle bedrijven en plantages af en hij gaat nationaliseren. De V.S. kan het niet verdragen dat Castro alles van hen afpakt en wordt kwaad. Ze willen wraak en kondigen een boycot aan. Amerika zegt dat men niet meer met Cuba mag handelen. Cuba komt hierdoor in de problemen. Cuba heeft een monocultuur, ze leven alleen van het handelen van rietsuiker. Een monocultuur is gevaarlijk, want 80% van de export is rietsuiker. Doordat Cuba de rietsuiker vooral in de V.S. verkocht had Cuba nu problemen, immers de V.S. wou niet meer met Cuba handelen.Door al deze dingen kwamen er wrijvingen tussen Cuba en de V.S. en zo begon de Cuba-crisis. Ook tijdens de cuba-crisis waren er nog allerlei conflicten, waardoor er nog meer spanningen opliepen.
Wat gebeurde er in de cuba-crisis?
1961 Varkensbaai, de rijke Cubanen vluchten naar Florida. De Cubaanse jongeren worden getraind, op het aanvallen van Cuba en alles wat daarbij komt kijken. De CIA geeft de Cubanen allerlei middelen om zo Cuba te kunnen veroveren. ‘s Nachts landen ze in de Varkensbaai. Ze dachten dat de Cubanen wel achter hen zouden staan, dit was echter niet het geval. Dat kwam namelijk door Castro. Hij was in die tijd heel populair omdat hij veel voor de Cubaanse bevolking betekende, wat onderwijs betreft maar ook voor de gezondheid. De mensen waren dus tevreden met wat ze hadden en hoefden daar geen verandering in. Het varkensbaai incident was dus mislukt. Castro begon zich nou echter wel zorgen te maken en was bang voor een 2e invasie. Hij sluit vriendschap met Chroetsjov en er komt een verdrag tussen Cuba en Rusland. Rusland koopt ook het rietsuiker op van Cuba. Rusland wil graag atoomraketten op Cuba plaatsen. Castro was hier hartstikke blij mee, want, (zo dacht hij) nu zou de V.S. Cuba niet aanvallen. Voor de raketconstructies zijn echter grote vliegveld installaties nodig. Omdat de rest van de wereld niet mocht weten waar ze mee bezig waren spraken ze voor de buitenwereld over suikerfabrieken. De leugen komt echter uit doordat spionage in vliegtuigen foto’s maken en zo ontdekken ze dat met niet met suikerfabrieken bezig is maar met raketconstructies. Amerika voelt zich bedreigd. John F. Kennedy vraagt aan Rusland hoe alles rond de raketbasis zit. De Russische ambassadeur ontkent echter glashard dat er geen sprake is van een raketbasis. John F. Kennedy kan dit niet accepteren en houd een toespraak voor het Amerikaanse volk. Hij pakt voor de Russen hard aan en spreekt ernstige dreigementen uit. Hij zegt ook dat hij een vloot om Cuba heen gaat leggen en dat hij bij elk schip dat hij niet vertrouwt zal gaan controleren. Rusland was het hier echter niet mee eens, omdat dit alles regelrecht tegen de wetten in gaat. Rusland stuurt dan schepen naar Cuba met waarschijnlijk atoomraketten aan boord. Amerika heeft echter ondertussen een telegram gekregen waaron wordt gewaarschuwd voor de Russen. Waarschijnlijk voelde Chroetsjov zich in het nauw gedreven. Zijn generaals wilden de raketten daar houden maar dat wilde Kennedy natuurlijk niet. Gelukkig had Kennedy door dat Chroetsjov in paniek was en hij nam maatregelen. Er kwam waarschijnlijk een compromis waarin werd besloten da Rusland zijn raketten van Cuba zou halen en dat de V.S. zijn raketten uit het Kaukassus gebergten zal halen.(waar de V.S. dus raketten had)
Voor
Castro was dit heel erg gunstig omsat de wereld zo dicht op het randje
van een 3e wereldoorlog was zou dat V.S. Cuba nu wel met rust laten.
Einde Cuba crisis
Op 26 oktober 1962 stuurt Chroestsjov een brief
aan Kennedy waarin Chroestsjov uitlegt wat de verschrikkelijke gevolgen
zijn van een atoomoorlog. Chroestsjov vertelt dat de raketten er
alleen maar staan voor de verdediging van Cuba. Hij zou de raketten
weghalen als de Verenigde Staten de blokkade opheft en belooft Cuba
nooit meer aan te vallen. De volgende dag stuurt Chroestsjov weer een brief, ongeveer dezelfde als de vorige dag alleen stelt hij hier een andere eis. De Verenigde Staten moet zijn raketten uit Turkije weghalen, zodat de Sovjet-Unie zich minder bedreigd voelt. Veel mensen van de VS vinden dat Kennedy deze eis moet afwijzen. Kennedy vind dat ook, maar is bang dat de hele wereld dan in een atoomoorlog terecht zou komen. President Kennedy besluit dus de aanval uit te stellen. Hij beantwoord Chroestsjov positief op zijn 1e brief maar doet net alsof de 2e brief nooit is aangekomen.
Op 28 oktober schrijft Chroestsjov een brief naar Kennedy, waarin hij vertrouwen heeft dat de Verenigde Staten nooit Cuba zal aanvallen. Verder had Chroestsjov het bevel gegeven de raketten terug te halen onder toezicht van de VS. Kennedy stemt daarop toe. Door alle briefwisselingen tussen Kennedy en Chroestsjov was de spanning stukken minder waardoor de bedreiging voorbij was.
Gemaakt door Daimy Van der Meer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten